W tej odsłonie Glitterbeat prezentuje winyl brazylijskiego kolektywu Bixiga 70 opublikowany w ramach obchodów Record Store Day i składankę z tradycyjną muzyką malijską.
Various Artists – „Every Song Has Its End: Sonic Dispatches From Traditional Mali” (01.04.2016 | Glitterbeat)
Na terenie Mali możemy spotkać niebywałą kulturą tamtejszych mieszkańców (m.in. instrumenty, taniec, śpiew), która niestety powoli zanika. Doskonale znamy pustynny blues Tuaregów i wirtuozów kory, ale na tym nie kończy się bogactwo kulturowe Malijczyków. Dzisiaj większość młodych ludzi ucieka ze wsi do miasta, szczególnie do tętniącego życiem Bamako. W efekcie nie ma komu przekazać tradycji. Pedagog i producent Paul Chandler dostrzegł ten problem wiele lat temu. I już od ponad dekady nagrywa tradycyjną muzykę malijską z różnych zakątków tego kraju.
Na „Every Song Has Its End: Sonic Dispatches From Traditional Mali” znajdziemy różnorodne utwory pod względem stylistycznym, choć mające wspólny mianownik – surowe i korzenne brzmienie. Kompozycja „Houmeïssa” Super Onze została zarejestrowana na północy w pustynnym regionie Mali, zaś „Apolo” Mianka Cultural Troupe czy „Woyika” Ibrahima Traoré (grającego na harfie bolon) pochodzą z zielonego południa. Z kolei w nagraniach „N’Djaba” duetu Bina Koumaré-Madou Diabate i „Donzo Fasa” Sidiki Coulibaly słyszmy głębokie brzmienie balafonu (instrument rozpowszechniony w Mali w XIV wieku). Muzykę perkusyjną zanurzoną w tranowości dostarcza nam Kassoun Bagayoko („Kabako”). Instrumentaliści i wokalistka z grupy Cultural Troupe of Nioguébougoula wypadają niezwykle barwnie i na swój sposób współcześnie w otoczeniu cykających owadów.
„Every Song Has Its End: Sonic Dispatches From Traditional Mali” to pozycja obowiązkowa dla tych wszystkich, którzy kochają muzykę afrykańską i chcą też poznać inne oblicze Mali.
Bixiga 70 – „The Copan Connection: Bixiga 70 Meets Victor Rice” (06.04.2016 | Glitterbeat)
Pod koniec ubiegłego roku ukazał się album grupy Bixiga 70 – „III” (nasza recenzja), gdzie dziewięcioosobowa formacja przedstawiła bardzo ciekawe i świeże spojrzenie na afrobeat i nie tylko.
Muzycy tworząc materiał na „The Copan Connection: Bixiga 70 Meets Victor Rice” współpracowali z niezwykle ważnym producentem dla brazylijskiego rynku muzycznego, czyli Victorem Rice’em. W wyniku tej kolaboracji otrzymaliśmy reinterpretacje kompozycji z płyty „III” zrobione na dubową modłę. Jak wyczytałem to studio nagraniowe Rice’a mieści w słynnym wieżowcu Edifício Copan w São Paulo (140 metrów wysokości, 38 pięter). Ponoć widok z tego studia na panoramę miasta sprzyja w tworzeniu surrealistycznej muzyki. Myślę, że jest coś na rzeczy, kiedy wsłuchamy się w „The Copan Connection…”. Nagrania z „III” dostały nowe życie – dub oraz elementy reggae połączono w intrygujący sposób z afro-brazylijskim pulsem i jazzem. A to wszystko dzięki współczesnej produkcji.
Oficjalna strona zespołu »
Profil na Facebooku »
