Niemiecka wytwórnia nie zwalnia ani na chwilę. W ostatnich dniach pojawiły się nowe płyty projektów: Piano Interrupted i Thisquietarmy. 
Thisquietarmy – „Hex Mountains” (premiera: 18.10.2013)
Twórcą projektu jest kanadyjski artysta Eric Quach (znany też z post-rockowej grupy Destroyalldreamers). Eric Quach powołał do życia swoje przedsięwzięcie w 2005 r. Do tej pory nagrywał solo, ale ostatnio wyzbył się mizantropijnych uczuć i powiększył skład do kwintetu. Thisquietarmy eksploruje obszary post-punka, shoegaze, krautrocka, post-rocka, black metalu, doom metalu i ambientu.
Odnoszę wrażenie, że album „Hex Mountains” jest najcięższym i najmroczniejszym z dotychczas wydanych. Na płycie mamy epicko brzmiące gitary, złowieszcze melodie, okraszone psychozą w postaci pojawiających się damskich wokali bliskim dark ambientowej stylistyki. Longplay rozpoczyna się od mocnego uderzenia przesterowanych gitar („From Darkness”). Z kolei w pozostałych nagraniach mamy hipnotyczne drony, drapieżną sekcję rytmiczną z nisko strojonym basem, gdzie całość uzupełnia elektronika, która w miły sposób świdruje dodatkową dziurę w czaszce. Z pewnością „Hex Mountains” ucieszy miłośników Nadji, Barn Owl, Oneirogen czy Year Of No Light.
Thisquietarmy »
Profil na Facebooku »
Profil na BandCamp »
Piano Interrupted – „The Unified Field” (premiera: 25.10.2013)
W kwietniu tego roku Denovali Records wznowiła debiutancki album „Two By Four” Piano Interrupted. Płyta zebrała wiele pozytywnych recenzji. Zresztą, ja także zachwalałem ten materiał na Nowej Muzyce. Na nowym krążku „The Unified Field” mamy ponownie Grega Halla grającego na wiolonczeli oraz nową postać – kontrabasistę Tima Fairhalla.
Powstanie albumu „The Unified Field” zostało zainspirowane książką Davida Lyncha „Catching The Big Fish” (Tarcher, 2006). Tytuł książki odnosi się do pomysłu Lyncha (…) idee są jak ryby. Jeśli chcesz złapać trochę ryb, możesz zatrzymać się w płytkiej wodzie. Ale jeśli chcesz złapać dużą rybę, musisz zapuścić się na głębokie wody. Autor miał na myśli rozwój własnego stanu świadomości poprzez medytację. Według Lyncha, dzięki medytacji rozwijają się zdolności artystyczne. Czy projekt Piano Interrupted pogłębił swoje muzyczne poszukiwania?
Na pewno album brzmi bardzo spójnie i wydaje się być krokiem w przód. Jednak płyta „The Unified Field” w porównaniu z „Two By Four” jest zdecydowanie bardziej zachowawcza i minimalistyczna w swojej formie. W większości materiał opiera się o fortepianowo – smyczkowe aranżacje, z udziałem kontrabasu. W znaczny sposób brakuje mi znakomitej perkusji Erica Younga, która bardzo dobrze czuła się w towarzystwie połamanych bitów Franza Kirmanna. Za mało też jest elektroniki jaką mieliśmy na „Two By Four”, a jak już się pojawia, to nie jest tak intensywna i gęsta, jak poprzednio, choć na „The Unified Field” znalazło się sporo ciekawych i zaskakujących fragmentów („Darkly Shining”, „An Accidental Fugue” czy „Path Of Most Resistance”).
